Keloğlan ve Kurnaz Tilki Ormanın Dostluğu
Bir zamanlar, uzak bir köyde, saçları kel, yüreği altın gibi parlak ve zeki bir çocuk yaşarmış. Adı Keloğlan’mış. Keloğlan, annesiyle birlikte küçük bir evde yaşar ve her gün yeni bir macera peşinde koşarmış.
Bir gün köylerine çok kurnaz bir tilki gelmiş. Bu tilki, köylülerin tavuklarını çalar ve kimse onu yakalayamazmış. Köylüler bu durumdan çok rahatsız olmuşlar ve bir çözüm aramaya başlamışlar. İşte bu sırada Keloğlan, tilkiyi yakalamak için bir plan yapmaya karar vermiş.
Keloğlan, tilkinin sevdiği yiyecekleri bir sepete koyup, ormanın içine bir tuzak hazırlamış. Tuzak o kadar ustaca kurulmuş ki, tilki fark etmeden içine düşmüş. Tilki yakalandığını anlayınca, Keloğlan’a yalvarmaya başlamış. Keloğlan, tilkiye bir ders vermek istemiş ama ona zarar vermek istememiş. Bu yüzden tilkiye, bir daha asla köyden tavuk çalmayacağına dair söz verirse serbest bırakacağını söylemiş.
Tilki söz vermiş ve Keloğlan onu serbest bırakmış. Köylüler, Keloğlan‘ın bu başarısını duyunca onu kahraman ilan etmişler. Keloğlan ise, adalet ve zekâsıyla her zaman köyün en sevilen kişisi olmuş.
Tilki serbest kaldıktan sonra, Keloğlan’a minnettarlığını göstermek istemiş. Tilki, “Keloğlan, sen bana büyük bir iyilik yaptın. Sana nasıl teşekkür edebilirim?” diye sormuş. Keloğlan düşünmüş ve “Benim en büyük dileğim, köyümüzdeki herkesin mutlu ve huzurlu olması.” demiş.
Tilki, bu dileği gerçekleştirmek için, ormanda yaşayan tüm hayvanları toplamış ve onlara köydeki insanlara yardım etmelerini önermiş. Hayvanlar bu fikri çok sevmişler ve hemen işe koyulmuşlar. Kuşlar, köylülere şarkılar söyleyerek onları mutlu etmiş, sincaplar köylülere fındık ve meyve getirmiş, geyikler ise tarlalara zarar veren böcekleri yiyerek köylülere yardım etmiş.
Keloğlan’ın bu iyiliği sayesinde, köy ile orman arasındaki ilişki daha da güçlenmiş. Köylüler, hayvanlarla dost olmuş ve onlara zarar vermemeye başlamışlar. Keloğlan bu durumu görünce çok mutlu olmuş ve “Gerçek mutluluk, paylaşıldığında artar.” demiş.
Köyde artık herkes birbirine yardım ediyor, hayvanlar ve insanlar dostça bir arada yaşıyormuş. Keloğlan, köyün en sevilen kişisi olarak, her zaman iyilik, adalet ve zekâyla dolu maceralarına devam etmiş.
Masalımız burada sona eriyor. Keloğlan, her zaman iyi kalpli ve zeki bir kahraman olarak hatırlanacak. Ve unutmayın, en güzel masallar, iyilik ve sevgiyle doludur.
Masalın sonunda, Keloğlan’ın tilkiyi yakaladığı anı resmeden bir resim de çizdim. Umarım beğenirsiniz!
Evet çocuklar bu masalımızda burada bitti.
KAYNAKÇA:
Ziyaretçiler için gizlenmiş link,görmek için
Giriş yap veya üye ol.
